De dag voor kerst las ik in het NRC bruikbare tips over hoe
je kerstavond op een veilige manier met je familie doorkomt. Niet te veel
drinken, geen gevoelige onderwerpen ter sprake brengen en niet op alle
opmerkingen reageren. Dat moet toch lukken zou je denken…… Voor dit jaar had ik
bedacht om met de familie een ronde
positieve woorden te doen met behulp van DISC-kaarten.
DISC is een gedrags- en communicatiemodel dat in het
trainersvak veel wordt gebruikt. Het model bestaat uit vier kleuren behorend
bij de letters DISC; bij de D van doener, daadkracht, dynamiek hoort de kleur
rood. De I is geel en staat voor interactie, inspirerend en innovatief. De
groene S kenmerkt stabiel, sociaal, sympathiek en bij de blauwe C horen woorden
als correct, controle en consequent. De kern van DISC is dat je jezelf beter
begrijpt, de ander en de interactie met elkaar. Het doel is dat de interactie
en samenwerking tussen mensen effectiever verloopt.
Ik deed een DISC-oefening met een kaartspel. Mijn ervaring
is dat dit in teams zeer positief wordt
ontvangen. Van te voren had ik al een sterk vermoeden dat er nogal wat
verschillende kleuren in onze familie aanwezig zijn. Dit spel kon de onderlinge
relaties verbeteren en verdiepen. En vanuit de kerstgedachte was het mooi om positieve
punten van elkaar benoemen met daarbij voorbeelden zodat het meer betekenis
kreeg. Leuk bedacht vanuit mijn 'gele I' maar het is helaas teleurstellend en
pijnlijk afgelopen.
Ik had een cruciale fout gemaakt die avond. Vanaf het begin
van de avond gingen er al cynische opmerkingen over de tafel. Denk aan
opmerkingen als: “Ik ben benieuwd hoe lang het kerstdiner dit jaar goed gaat”
of tegen de nieuwe gast aan tafel: “ Ik vraag me af of je er volgend jaar ook
bij bent. We hebben er al meerdere zien komen en gaan”. Mijn introductie van het kaartspel werd
becommentarieerd met: “Gaan we nu Tarotkaarten leggen?”.
Zoals ik weet en heb geleerd bij de opleiding “Deep
Democracy” is cynisme een van de signalen van sabotage. Er is dan namelijk een
negatieve onderstroom waar de onderlinge verhoudingen een te grote rol spelen.
Om op zo een moment door te gaan heeft geen zin, en dit is tijdens het
kerstdiner ook gebleken.
Voor mij een hele duidelijke les, dat ik mijn werk als
trainer/faciliator in 2016 nog scherper zal zijn op de onderstroom en het
cynisme dat ik aan kan treffen als ik met teams aan het werk ben. Gedrags-en
communicatiemodellen kunnen zeker ondersteunend zijn maar zijn zinloos als er
sabotagegedrag aanwezig is.
Volgend jaar kerst? Eerst maar even de onderlinge
verhoudingen doornemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten